Babytherapie is een vorm van psychodynamische lichaamsgerichte traumatherapie voor baby’s met hechtingsproblemen en reguleringsstoornissen. 

 

Babytherapie is gebasseerd op de prenatale psychologie.  Wat wilt zeggen dat we vertrekken vanuit het inzicht dat de prenatale psyche bestaat, dat het prenatale kind bewustzijn heeft, sensaties en emoties ervaart, dat het ook leervermogen en geheugen ontwikkelt.  Dat allemaal lang vóór de geboorte.

 

Het leven van de baby begint al bij de conceptie.  Vanaf dan is je baby een persoon in ontwikkeling die voelt, ervaart, beleeft en veel indrukken opdoet.  Dit allemaal in de buik van de mama, de baby leeft mee in haar systeem, dus voelt ook met de mama mee.  Daarmee is het belangrijk om bv. stress, angst, ...  te vermijden.  Dat is helaas niet altijd mogelijk in het leven, maar dan kan je wel onder ogen zien dat het ook een invloed op je ongeboren baby heeft.  Die prenatale belastingen uiten zich vooral via reguleringsproblemen bij de baby.

Zo kan ook het geboorteproces een grote invloed hebben op je baby.  De geboorte is een grote overgang wat  veel angst, spanning, en zelfs trauma's... kan teweeg brengen.

 

Babytherapie is een procesgerichte traumatherapie.  De baby wil zijn geschiedenis vertellen en de daarmee verbonden pijn en belastingen tot uitdrukking brengen.  Het proces in de babytraumatherapie komt overeen met ‘trauma-retelling’ waarbij systematisch wordt teruggegaan naar de traumatische ervaringen.  De nadruk ligt daarbij op het versterken van de innerlijke ervaring en het beleven van geblokkeerde gevoelens.

 

Als babytherapeut sta je open voor de pijn van de baby, de baby mag zijn verhaal vertellen, huilen en zijn pijn laten zien. Zo kan de baby zich openstellen om de pijn toe te laten, terug naar het trauma gaan en de gepaarde gevoelens er laten zijn.

 

Babytherapie is:

- de traumatisering ontladen + verbinden.

- Het helen van opgelopen trauma’s

- Het herstellen van het zelfhelend vermogen van de baby

- Het bevrijden van opgesloten energie

- De baby terug in zijn kracht brengen

- De baby in contact brengen met zijn ‘ware zelf’

 

De babytherapeut roept via lichte aanrakingen op de traumasites de gepaarde gevoelens op, samen met intentioneel contact zodat de baby voelt dat de therapeut hem begrijpt, bij hem is, bij zijn pijn is.

Tijdens een babytherapiesessie werken we niet op het gedrag van de baby of op het reguleringsprobleem, maar op het onderliggende trauma waar het symptoom een gevolg van is.  De baby geeft zelf aan via zijn lichaamstaal waar een trauma zit, als therapeut volg je de signalen van de baby.  Zo verminderen we de onderliggende stress waardoor het reguleringsprobleem verbetert.

Als therapeut kijk je naar de oorsprong van het probleem.

 

 

Omdat baby’s nog niet met woorden kunnen uitdrukken wat zij voelen en ervaren, werken we bij hen via lichaamstaal.  Baby’s laten veel zien via hun uitdrukkingen, bewegingen, ogen, manier van contact, huilen, ...  Zo spoort de therapeut zijn emotionele pijn, blokkades en trauma’s op.  Na contactname met de baby, zodat die zich veilig en ondersteund voelt, roept de therapeut door zachte aanrakingen op de plaatsen waar de baby spanning voelt, de oorzaak van de pijn op.  Waar de baby spanning voelt gaat hij reageren door zijn verdriet, boosheid of zijn spanningen te ontladen in veiligheid en in verbinding, bevrijd de vastgelopen energie. 

                    

 

 

Beide ouders mogen meekomen tijdens de babytherapie. Het is zeer belangrijk dat mama erbij is.

De therapeut roept de emotie op en gaat ermee aan de slag. Op dat moment houden de ouders best afstand zodat de baby doorheen zijn pijn kan gaan i.p.v. getroost te worden.

Tijdens de sessie gaan we de baby niet voeden.      

Wat kan je als ouders doen: aanwezig zijn, laten huilen in je armen (huilen is ontladen van stress en pijn), geschiedenis vertellen, het thuis rustig houden en niet té veel bezoek onvangen.